Serdecznie witam,
moje pytanie dotyczy interpunkcji. Spieram się z Redakcją o zdanie: „Zburzyć ten porządek ot tak, dla kaprysu?”. Pani redaktor twierdzi, że pomiędzy słowami porządek a ot trzeba postawić przecinek. Ja uważam, że przecinek w tym miejscu się nie należy. Robić coś ot tak to jak robić coś dobrze (oczywiście jedynie w aspekcie konstrukcyjnym :)). Będę bardzo wdzięczna za wyjaśnienie naszego dylematu.
Serdecznie pozdrawiam,
Agnieszka Rezler

Dlaczego WSO PWN nakazuje pisać Pałac Staszica, Pałac Elizejski, Pałac Namiestnikowski, ale pałac Krasińskich, pałac Radziwiłłów, pałac Pod Globusem? Jak rozróżnić w konkretnym wypadku, czy rzeczownik pałac (lub analogiczny) wchodzi w skład nazwy własnej obiektu, czy ją poprzedza?

Często spotykam z wyrażeniem plagiatować. Ja uczyłem się, że mówi się plagiować i stąd wywodzą się plagiat czy plagiator, a nie odwrotnie. Internetowy słownik języka polskiego PWN podaje: plagiatować, a plagiować nie zna. Słownik Doroszewskiego ma plagiować, a nie ma plagiatować. Mnie plagiatować wydaje się błędne. Po łacinie jest wszak plagio, -are, a nie plagiato, -are. Nadto ten, kto dokonuje plagiatu, nazywa się plagiator, nie plagiatator.

Jak odmieniać "Polska Times"? Times jest już w zasadzie odmienione (przez liczbę), więc odmieniałabym tylko słowo Polska.

Dzień dobry,
jestem członkiem Polskiego Stowarzyszenia Piwowarów Domowych, aktywnie uczestniczę w życiu społeczności piwowarów. W środowisku często pojawia się problem z odmianą nazw Porter i Stout. Część twierdzi, że powinno się mówić „Piwosz prosi o kufel Porteru i pintę Stoutu”, inni uważają, że Portera i Stouta. Brakuje nam wyjaśnienia autorytetu, którym można by rozwiać raz na zawsze ten problem.
Łączę wyrazy szacunku i liczę na odpowiedź.
Jacek Andrzejewski

Chodzi mi o wyrażenia: pracodawca oraz dawać pracę. Uważam, że znaczenie tych wyrażeń jest nieprawidłowe. Pracę daje ten, który pracuje, tak ja krwiodawca daje swoją krew, a ofiarodawca ofiarę. My zaś nazywamy tak tych, którzy naszą pracę biorą, dając na za to część wypracowanych przez nas pieniędzy. Powinno ich nazywać się, moim zdaniem, etatodawcą lub zatrudnieniodawcą.
Z poważaniem
Andrzej

Szanowni Państwo!

W pewnej książce natknąłem się na fragment zdania: …trzymamy kilka przysłowiowychtrupów w szafie. Uważam, że to błąd. Podobnie byłoby z przysłowiowym Kowalskim, bo rzecz w tym, że nie ma żadnego przysłowia z Kowalskim, ani z trupami w szafach. Ale teraz dwa pytania:

1. Czy rzeczywiście nie ma w języku polskim żadnego przysłowia z trupem w szafie?

2. Jeśli nie ma, to jak nazywa się taki błąd – logiczny? stylistyczny? merytoryczny? pojęciowy?

Dzień dobry!
Czy w odniesieniu do promotora kobiety właściwa będzie forma: Praca napisana pod kierunkiem profesor doktor habilitowanej XY, czy Praca napisana pod kierunkiem profesora doktora habilitowanego XY? Uważałem za właściwą tę pierwszą postać, dlatego z zaskoczeniem przeczytałem w poradni pod hasłem biegła rewident i redaktor naczelna o wariantywności takich form (ze wskazaniem jednakże na rodzaj męski).
Dziękuję za odpowiedź.
Aleksander Durkiewicz, student piszący pracę.

Które z poniższych sformułowań uważają Państwo za lepsze:

1) Z jaką średnią prędkością jechał pociąg, który odległość 200 km przemierzył w czasie 2 h?
2) Pociąg o jakiej średniej prędkości przemierzył odległość 200 km w czasie 2h?

Mam w tej sprawie inne zdanie niż niektórzy moi koledzy, a w żadnym źródle nie udało mi się znaleźć odpowiedzi.

Jak brzmi przymiotnik od rzeczownika Brooklyn – brukliński czy brooklyński? W Internecie znajdujemy obie formy.